Rusya’nın 2000 Sonrası ‘Geniş Karadeniz’ Politikasının Savunmacı Realist Bakışla Analizi
(An Analysis of the Post 2000 ‘Wider Black Sea’ Policy of Russia Through a Defensive Realist Perspective
)
|
Author
|
:
Oktay Bingöl
|
|
|
Type |
:
Copyright
|
|
Printing Year |
:
2021
|
|
Number |
:
72
|
|
Page |
:
829-852
|
Özet
Sovyetler Birliği’nin dağılmasından sonra bağımsız bir devlet olarak yaklaşık on yıl kendi çok boyutlu iç sorunları ve yeniden yapılanmasıyla meşgul olan Rusya’nın, 2000’de Putin’in devlet başkanlığı ile başlayan yeni dönemde dış politikası dikkat çekmeye başlamıştır. 2008’de Gürcistan’a askeri müdahale, 2014’te Kırım’ın ilhakı ve sonrasında yaşanan gelişmeler Rusya’nın dış politikası üzerine akademik tartışmaları da artırmıştır. Tartışmalarda önce çıkan ve özellikle Batı’da ağırlıklı bakış açısı, Rusya’nın büyük güç statüsüne geri dönüş arayan, gücünü maksimize etmeye ve Geniş Karadeniz’de bölgesel hegemon olmaya çalışan, revizyonist bir devlet olduğunu savunurken, azınlıkta olan yaklaşım ise Rusya’nın esas itibariyle ABD ve NATO başta olmak üzere Batı’dan bekasına yönelik algıladığı güvenlik tehditleri nedeniyle yeterli gücü arama eğiliminde olduğunu ve yakın çevresinde ve Geniş Karadeniz’de statükoyu muhafaza etmeye çalıştığını öne sürmektedir. Devletlerin dış politika davranışlarını açıklayan uluslararası ilişkiler kuramları açısından birinci grup saldırgan, ikinci grup ise savunmacı realizmin varsayımları ile örtüşmektedir. Bu makalede, savunmacı realist bir çerçeve kullanılarak Geniş Karadeniz’e yönelik Rus dış politikası analiz edilmektedir.
Anahtar Kelimeler
Rusya, Geniş Karadeniz , Savunmacı Realizm, Saldırgan Realizm, Dış Politika
Abstract
Russia as an independent state after the dismemberment of the Soviet Union, had been busy with its own multidimensional domestic problems and restructuring of the state for about ten years. In the new period that started with Putin's presidency in 2000, its foreign policy has begun to draw attention. The Russian military intervention in Georgia in 2008, the annexation of Crimea in 2014 and the subsequent developments have increased the academic discussions on Russia's foreign policy. While the dominant point of view in the debates, especially in the West, argues that Russia is a revisionist state seeking to return to its great power status, trying to maximize its power and becoming a regional hegemon in the Wider Black Sea, another approach argues that Russia essentially tends to seek sufficient power due to the perceived security threats to its very survival from the West, especially from the USA and NATO, and that it tries to maintain the status quo in its immediate surroundings. In terms of international relations theories explaining the foreign policy behaviors of states, the first group overlaps with the assumptions of offensive realism and the second group with defensive realism. In this article, Russian foreign policy towards the Wider Black Sea is analyzed using a defensive realist framework.
Keywords
Russia, Wider Black Sea, Defensive Realism, Offensive Realism, Foreign Policy
