Özet
KAŞKAY TÜRKÇESİNİN LATİN HARFLİ YAZI DİLİ OLMA SÜRECİ -YAZIM VE SÖYLEYİŞ ÖZELLİKLERİ-
Nüfusunun büyük kısmı İran İslam Cumhuriyeti’nin güney bölgesinde, Şiraz ve çevresinde toplanmış olan, kimliklerini Türk adıyla ifade eden Kaşkay Türkleri, Oğuz boyuna mensup bir topluluktur. Oğuz edebî dilinin güney alt grubuna dâhil edilen Kaşkay Türkçesi, Kaşkay İli’nde yaşayan Türk tayfa ve tirelerin konuştuğu bir ağızdır.
İran İslam Cumhuriyeti’nde resmî yazı dili Farsça ve resmî alfabe de Arap alfabesidir. Kaşkay Türklerinin kendi kültür ve dillerini koruyup yaşatabilmeleri için edebî dillerini resmî devlet dili seviyesine getirmeleri gerekir. İlk defa 2007 ile 2010 yılları arasında bir grup Kaşkay Türk’ünün bazı sosyal iletişim ağlarında kendi aralarında Latin harfleriyle yazma çabaları ve yazılı dillerine sahip çıkma gayretlerine şahit oluruz.
Bu makalede, “Kaşkay Merkez” adlı ve yaklaşık 240 Kaşkay Türk’ünün yer aldığı bir sosyal iletişim ağından elde edilen, Latin harfleriyle yazılmış Kaşkay Türkçesinin manzum ve mensur metinlerinden ve hususi olarak iletişime geçilen bazı Kaşkay Türkleriyle yapılan konuşmalardan yola çıkılarak, Kaşkay Türklerinin Latin harfli yazı diliyle var olma çabaları ve Kaşkay Türkçesinin yazı dili olma süreci ortaya konulacaktır. Kaşkay Türklerinin kendi dillerini Latin harfleriyle nasıl yazdıkları veya yazmaya çalıştıkları yaklaşık 300 örnek metin üzerinden “yazım ve söyleyiş özellikleri” bağlamında incelenecek ve gösterilen bu çaba dil ve alfabe sürekliliği açısından değerlendirilmeye çalışılacaktır.
Anahtar Kelimeler
İran İslam Cumhuriyeti, Kaşkay Türkleri, Kaşkay Türkçesi, Latin alfabesi, ortak yazı dili.
