Özet
19. yüzyılın ilk yarısı Rus edebiyatında doğanın metaforik potansiyelinin kullanımının dilsel ve kültürel yönü.
Bu makalede, 19. yüzyıl başlarında yazılan Rus edebî eserlerinde sıkça yer alan “doğa” metaforu dil-kültürel açıdan incelenmiştir. Bu incelemenin amacı; edebî eserlerdeki doğanın özelliklerini ve anlamlarını dilsel ve kültürel açıdan tespit etmek ve aynı zamanda doğanın metaforik potansiyelini göstermektir. Makalenin konusu ise bir metafor olan “doğa”nın özellikleri ve anlamlarıdır. Araştırma için örnek olarak 19. yüzyıl başlarında yaşamış Rus yazarların edebî eserleri ele alınmıştır. N. D. Arutyunova, L. V. Balaşova, A. N. Baranov, M. Black ve J. Lakoff gibi günümüzün önde gelen dil bilimcilerin, metafor çalışmalarına adanmış olan eserlerinde ortaya konan fikir ve görüşler, çalışmanın metodolojik temelidir. "Dilsel, kültürel ve bilişsel" iş birliği sayesiyle, dil-kültürel yaklaşımın kullanılması, doğanın metaforik potansiyelinin keşfedilmesi sağlanmıştır. Çalışmanın sonuçları; 19. yüzyılın başlarındaki Rus edebî eserlerinde doğanın metaforik potansiyelinin düz anlamsal bileşenini ortaya çıkarmak, hem doğrudan iletişimde kültürlerarası mecazi anlamların anlaşılma derecesini artırarak hem de çevirilerdeki hata düzeyini azaltarak kültürlerarası temaslar oluşturmak için bir başlangıç noktası olabilir.
Anahtar Kelimeler
Metafor, Doğa, Dil-Kültürel Yön, Yorum, Bilişsel Düşünce.
