NÜKTEDAN ŞAİR HAMÂMÎ-ZÂDE İHSÂN VE DİVANI’NDAKİ MİZAHİ MANZUMELERİ
(HUMORİST POET HAMAMÎ-ZÂDE İHSAN AND HUMOROUS POEMS İN HİS DİVAN
)
|
Yazar
|
:
Mehmet Sait Çalka
|
|
|
Türü |
:
Telif
|
|
Baskı Yılı |
:
2017
|
|
Sayı |
:
53
|
|
Sayfa |
:
189-204
|
Özet
19. asrın sonu ile 20. asrın ilk yarısında yaşamış olan Hamamî-zâde İhsan (1885-1948), klasik Osmanlı şiiri üslubuyla şiirler kaleme alan edebiyatımızın divan sahibi son şairlerindendir. Gerek devrinde gerekse ölümünden sonra kendisi hakkında kaleme alınan yazılarda, yaşadığı devrin sayılı nüktedanları arasında yer aldığı belirtilmiştir. Hakkında yapılan değerlendirmelerde Hamâmîzâde, zeki, zarif ve mizaha yatkın şahsiyetiyle övülmüştür.
Bu makalede, Hamamî-zâde İhsan’ın divanında kaleme aldığı şiirlerin arasında müstakil olarak “Mizahî Manzumeler” başlığı altında topladığı şiirler, şairin mizah anlayışını ortaya koymak adına değerlendirilecektir.
Anahtar Kelimeler
Hamamî-zâde İhsan, Divan, Mizah, Nükte, Nütedânlık.
Abstract
Hamamî-zâde İhsan (1885-1948) who lived in the late 19th and early 20th centuries was one of the last poets of our literature that poetized via the style of classical Ottoman poetry, on top of having collected poems. Criticism committed to paper about his literary work both during his era and post mortem stated that he was among important humorists of the era mentioned.He was specially praised for being intelligent, elegant and having humor-prone personality.
In this article, his poems specially collected under the title of ‘Humorous Poems’are going to be analyzed to demonstrate the poet’s sense of humor.
Keywords
Hamamî-zâde İhsan, Collected Poems, Humour, Wit, Wittiness