Özet
Trabzonlu Figânî'nin Divançesinde Sosyal Hayatın İzleri
XVI. yüzyılda Osmanlı Devleti, XV. yüzyılda hız kazanan büyüme ve gelişme hareketini çok güçlü padişahların önderliğinde sürdürerek büyük bir imparatorluğa dönüşmüştür. Genel gelişmenin tabii sonucu olarak ilim, kültür ve edebiyat alanında da büyük bir gelişme meydana gelmiş ve birçok şair yetişmiştir. Bunlardan biri de; Fuzûlî, Hayâlî ve Bakî derecesinde olmasa da, Klâsik Türk edebiyatının sanat anlayışı içinde, zaman zaman orijinal buluşları, hayal inceliği ve üslûp güzelliği İle ilk plândaki çağdaştan arasına girmeyi hak eder gözüken Trabzonlu Figânî'dir. O, Necâtî'den beri gelen atasözleri ve halk deyimlerini kullanma geleneğine bağlılık gösteren sanatçılardan biridir. Muhayyilesinin parlaklığı, duygulanımı İnceliği, yaratılıştan şair oluşu, sürekli coşkunluğu onun şiirlerine bambaşka bir hava vermeğe yetmiştir. Bu çalışmada Divan şiirinin çoğu araştırmacı tarafından ihmal edilen sosyal konulara olan yaklaşımı ve ilgisi üzerinde duruldu. Bu düşünceden harekede Figânî?nin Divançesi?ndeki sosyal hayat, halk inanışları, sosyal tavır ve davranışlar, toplumdaki bazı insan tipleri tespit edilmeye çalışıldı.<
Anahtar Kelimeler
Figânî, Divan şiiri, sosyal konu, davranış, insan tipleri, halk inanışı.